Leylim Ley

Döndüm daldan düşen kuru yaprağa
    Seher yeli dağıt beni kır beni
    Götür tozlarımı burdan uzağa
    Yarin çıplak ayağına sür beni

    Aldım sazı çıkmış gurbet görmeye
    Dönüp yare geldim yüzüm sürmeye
    Ne lüzum var şuna buna sormaya
    Senden ayrı ne hal oldum gör beni

    Ayın şavkı vurur sazım üstüne
    Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne
    Gel ey hilal kaşlım dizim üstüne
    Ay bir yandan sen bir yandan sar beni

    Yedi yıldır uğramadım yurduma
    Dert ortağı aramadım derdime
    Geleceksen bir gün düşüp ardıma
    Kula değil yüreğine sor beni