İstanbul Türküsü

İstanbul\'da Boğaziçi\'ndeyim,
Bir fakir Orhan Veli\'yim;
Veli\'nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.

Urumelihisarı\'na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum;

"İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
                              Edalı\'m,
                              Senin yüzünden bu halim."

"İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
                              Sevdalı\'m,
                              Boynuna vebalim!"

İstanbul\'da, Boğaziçi\'ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli\'nin oğlu;
Tarifsiz kederler içindeyim.

Orhan Veli Kanık