Dostun Bahçesine Bir Hoyrat Girmiş

Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
   Korudur hey benli dilber korudur
   Gülünü dererken dalını kırmış
   Kurutur hey benli dilber kurutur

   Su meydanda serilidir postumuz
   Çok şükür Mevlâ'ya gördük dostumuz
   Bir gün kara toprak bürür üstümüz
   Çürütür hey benli dilber çürütür

   Kendisi okur da kendisi yazar
   Hak hilâl kaşına eylemiş nazar
   Senin akranların cennette gezer
   Hürüdür hey benli dilber hürü

   Hangi dinde isen ona tapayım
   Yarın mahşer günü bile kopayım
   Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
   Beri dur hey benli dilber beri dur

   Dervişe n'olursa kendi tacından
   Irakibe ölüm yâre gecinden
   Benzimin sarısı senin ucundan
   Sarıdır hey benli dilber sarıdır

   Pîr Sultan Abdal'ım başından başlar
   Ä°yisini yer de kemini taslar
   Bin çiçekten bir kovana bal işler
   Arıdır hey benli dilber arıdır